معنی دنب بره - جستجوی لغت در جدول جو

دنب بره

لغت نامه دهخدا

دنبره

تنبور، از آلات موسیقی که دارای دستۀ دراز و کاسۀ کوچک شبیه سه تار می باشد

فرهنگ فارسی عمید

دنب غزه

دنبالچه، یک یا چند استخوان انتهای ستون فقرات، دمغازه، دمبلیچه، دنبلیچه

فرهنگ فارسی عمید

دنبه بره

(دُمْ بَ / بِ بَ رَ / رِ / بَرْ رَ / رِ)

دنبالۀ بره، کنایه از هر چیز نرم و لطیف. (لغت محلی شوشتر) ، اصل کلمه طنبور، نوعی از رودجامه ها یعنی ذات الاوتار است. طنبور. طنبار. دنب بره. (یادداشت مؤلف). یک نوع سازی که طنبور و طنبوره نیز گویند، یعنی طنبوره معرب دنبه بره است. (ناظم الاطباء). رجوع به دنب بره و طنبور شود

لغت نامه دهخدا

دب بره

در هند قدیم نام سیصدوشصت سالست از سالهای مردمان که معادل سالی بود برای فرشتگان. (ص 182 ماللهند بیرونی)

لغت نامه دهخدا

ابن بره

(اِ نُ بُرْ رَ)

نان. خبز. (المزهر)

لغت نامه دهخدا

لنگ بره

(لِ بَرْ رَ / رِ)

قسمی از آش است که از آرد گندم میسازند و بر ران نهاده مثل رسن می تابند و بریان کرده در گوشت می پزند. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دم بره

(دُ بَ رِ)

دهی است از دهستان میربیک بخش دلفان شهرستان خرم آباد. آب آن از چشمه. سکنۀ آن 180 تن. ساکنان از طایفۀ بوالی هستند و زمستان به قشلاق می روند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

دنبره

(دُمْ بَ رَ / رِ)

دنب بره. طنبور و دنبه بره. (ناظم الاطباء). ساز مشهور مشابه دنبه بره، یک بای آن محذوف شده و دنبره مانده، و عرب با تبدیل دال به طاء به صورت طنبوره معرب ساخته است. (از برهان) (از آنندراج). طنبور، و آن سازی است که مطربان زنندش. (شرفنامۀ منیری)

لغت نامه دهخدا